@article { author = {آرمیون, محمد رضا}, title = {عقل اجتهادی در بین فریقین}, journal = {نیم سالنامه علمی-ترویجی حدیث و اندیشه}, volume = {17}, number = {33}, pages = {26-52}, year = {2022}, publisher = {دانشگاه قرآن و حدیث}, issn = {۲۳۲۲-۳۸۲۰}, eissn = {23223820}, doi = {}, abstract = {ظرفیت آموزه‌های اسلام برای بارور نمودن اندوخته‌های عقل امری تردید ناپذیر است. بعد از دوران رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله اجتهاد به عنوان یکی از روش‌های راه یابی به تعالیم اسلام رسمیت یافت. در قرن دوم بحث و جنجال پیرامون عقل اجتهادی و دایرۀ حجیت آن، بین فریقین اوج گرفت. بعد از ورود شیعیان به دوران غیبت معصومان، این بحث در اهل تسنن تثبیت شد و اختلاف به بدنۀ عالمان شیعی تسری پیدا کرد. در این نوشتار درصددیم ابتدا خواستگاه بروز و ظهور این بحث را واکاوی کنیم و بعد از تصویرسازی اجمالی از سرنوشت عقل اجتهادی در بین اهل سنت، اتهامات وارد بر گرایش اعتزال و فربگی دلیل عقلی در مدرسۀ بغداد را بررسی کنیم. ادعاء اینست که تفسیر نادرست سخنان بزرگانی نظیر شیخ مفید و سید مرتضی در این اتهام نقش بسزائی دارد و عقل اجتهادی هرگز در اندیشه آنان به عنوان منبع دین مطرح نبوده است.}, keywords = {عقل اجتهادی,فقهی,کلامی,اجماع,قیاس,اصول عقلی}, url = {https://hadithvaandisheh.qhu.ac.ir/article_13396.html}, eprint = {https://hadithvaandisheh.qhu.ac.ir/article_13396_fcdf676c57c4c06801306cf846bb8172.pdf} }