برآورده شدن نیازهای انسان‌ها در این عالم، بر اساس نظام اسباب و مسبّبی است. یکی از این اسباب، دعا و توسّل است. توسّل موجب تقرّب نیز می‌شود و در اصطلاح، استغاثه، طلب دعا و درخواست شفاعت از پیامبر و صالحان، در دوران حیات برزخی ایشان (از وفات تا قیامت) را گویند که برخی از آن، چون توسّل به اسماء و صفات خداوند، قرآن، اعمال صالح، و توسّل به دعای بندگان شایستۀ خداوند، نزد همۀ فرق اسلامی مقبول، و برخی چون توسّل به باطل و بتان، مردود است. مورد اختلافی میان فرقۀ وهابیت و دیگر فرق اسلامی، توسّل به نبیّ مکرم اسلام و صالحان درگاه الهی، در دوران حیات برزخی ایشان است. در این تحقیق، ابتدا معنای توسّل را به دست آورده و سپس نظر ابن تیمیه، نظریه‌پرداز حنابله، محمّد بن عبد الوهاب، مؤسّس وهالیت، و در انتها نظر علمای وهابیت کنونی را در این باره بیان کرده و پس از واکاوی و تبیین بیان انواع توسّل، به پاسخ‌گویی شبهه مطرح شده از طریق روایات و تفاسیر مورد قبول وهابیت می‌پردازیم.
)