از تهمتهای ناروایی که مستشرقان در بارۀ دین اسلام و سیرۀ نبوی مطرح کردهاند، این انگاره (پندار، افسانه) است که پیامبر، اندیشه توحیدی را از دین یهود ـ بویژه پیش از بعثت ـ اقتباس کرده است. این گروه ادعا دارند که پیامبر اسلام، پیش از بعثت، با آموزههای توحیدی یهود آشنا شده است و بخش عمده معارف اسلامی، ریشه در فرهنگ یهود دارد. افترایی که به ساحت قدسی پیامبر اسلام(ص) نسبت داده شده، مبتنی بر دو بخش است: اول. پیامبر، بتها را عبادت و برای آن‌ها قربانی میکرده است. دوم. زمانی پیامبر(ص) پرستش بتها را ترک کرد که از عربهای متأثر از یهود اثر پذیرفت. دکتر «عزیه طه» در مقالهای به نقد این ادعاها از منظر اهل سنّت پرداخته است؛ اما از سویی برخی از استدلالهای ایشان ناتمام است و از سوی دیگر، رویکرد شیعه مد نظر ایشان نبوده است. در این نوشتار ـ با محوریت مقاله مذکور ـ کاستیهای آن گوشزد و دیدگاه شیعه نیز، در نقد ادعاهای مستشرقان بیان شده است.
)