کوفه در سدۀ دوم، از مهم‌ترین مراکز علوم اسلامی بود. حضور تعداد زیادی از علمای شیعه و سنی و پیروان مذاهب دیگر و حتی ملحدان، زمینۀ تعامل، بحث، مناظره، و تضارب افکار و اندیشه‌ها را فراهم آورده بود. در میان اهل سنت گرایش غالب، جریان رأی و قیاس بود. در میان شیعیان نیز وجود شاگردان ممتاز و برجستۀ امام صادق(ع) و خاندان‌های علمی شیعه که همگی از شاگردان ائمه(علیهم السلام) بودند، این شهر را به پایگاهی برای تشیع تبدیل کرده بود. به طور کلی در کوفه در عصر امام صادق(ع) در برخورد با حدیث جریان عقل‌گرا، جریان نقل گرا وجود داشت. هریک از این جریانها دارای ویژگی‌ها و مشخصات خود بودند و افراد شاخصی در آن حضور داشته‌اند. مقالۀ حاضر، به بررسی ویژگی‌های این جریانها و نقش و جایگاه آن‌ها در آن دوره و معرفی افراد شاخص این جریانها و نحوۀ مقابلۀ امام صادق(ع) با آن‌ها پرداخته است.
لطفی, سید مهدی, شکرانی, رضا, & ترک لادانی, زهرا. (1397). جریان‌های حدیثی کوفه در عصر امام صادق(ع). نیم سالنامه علمی-ترویجی حدیث و اندیشه, 13(25), 119-142.
MLA
سید مهدی لطفی; رضا شکرانی; زهرا ترک لادانی. "جریان‌های حدیثی کوفه در عصر امام صادق(ع)". نیم سالنامه علمی-ترویجی حدیث و اندیشه, 13, 25, 1397, 119-142.
HARVARD
لطفی, سید مهدی, شکرانی, رضا, ترک لادانی, زهرا. (1397). 'جریان‌های حدیثی کوفه در عصر امام صادق(ع)', نیم سالنامه علمی-ترویجی حدیث و اندیشه, 13(25), pp. 119-142.
VANCOUVER
لطفی, سید مهدی, شکرانی, رضا, ترک لادانی, زهرا. جریان‌های حدیثی کوفه در عصر امام صادق(ع). نیم سالنامه علمی-ترویجی حدیث و اندیشه, 1397; 13(25): 119-142.
)