موضوع مقاله، معیارهای اعتقادی شناسایی حقّ از باطل در کلام امیرالمؤمنین علی(علیهالسلام) در نهج‌البلاغه است. تبیین موضوع که به روش تحلیلی ـ توصیفی انجام گرفته، با پاسخگویی به این پرسش که معیارهای اعتقادی حقّ چیست و ویژگی‌های آن در بازشناسی از باطل کدام است، صورت گرفته است. دست یابی به ملاکی جامع در تشخیص حق از باطل و ترویج فرهنگ علوی و کاربردی کردن آموزههای نظری امیرمؤمنان(علیهالسلام) در عرصه های مختلف زندگی از اهداف مهم این نوشتار است. از دادههای اصلی مقاله، بیان همسویی قرآن، سیره پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و اهلبیت(علیهمالسلام)، صراط مستقیم، وحی، فطرت و عقلانیت با حقّ در نهج‌البلاغه است و این شناسایی با توجه به در هم‌تنیدگی مصادیق حقّ و باطل و ظرافت موجود در بازشناسی معیارهای حق از ویژگی‌ها و مختصات آن دشواری‌هایی دارد که با کنکاش در مستندات موجود در مجموعه شریف نهج‌البلاغه، میسر میگردد.
)