رهیافتی بر روش فهم حدیث استاد قرشی برپایه قاموس قرآن، تفسیر احسن الحدیث و مفردات نهج البلاغه

قرآن کریم.

1. نهج البلاغه (للصبحی صالح).
2. ابن بابویه قمی(شیخ صدوق)، محمد بن علی بن حسین. (1361). معانی الاخبار، تحقیق: علی اکبر غفاری، قم: مؤسسه نشر اسلامی.
3. ــــــــــ ، (1362). الخصال، تحقیق: علی اکبر غفاری، قم: منشورات جامعه مدرسین.
4. ــــــــــ ، (بی‏تا). من لایحضر الفقیه، تحقیق: علی اکبر غفاری، قم: مؤسسه نشر اسلامی، چاپ دوم.
5. ابن حنبل، احمد بن محمد. (بی‏تا). المسند، بیروت: دارالصادر.
6. ایزدی مبارکه، کامران. (1376). شروط و آداب تفسیر و مفسر، تهران: امیرکبیر.
7. بابایی، علی اکبر، غلام علی عزیزی کیا و مجتبی روحانی راد. (1379). روش شناسی تفسیر قرآن، تهران: سمت.
8. عروسی حویزی، عبد علی بن جمعه. (1415ق). تفسیر نورالثقلین، قم: اسماعیلیان.
9. عمید زنجانی، عباسعلی. (1379). مبانی و روش‏های تفسیر قرآن، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
10. فیض کاشانی، محمد محسن بن شاه مرتضی. (1415ق). تفسیر الصافی، تهران: مکتبه الصدر.
11. قرشی بنابی، علی اکبر. (1391). تفسیر احسن الحدیث، قم: دفتر نشرنوید اسلام.
12. ــــــــــ ، (1354). قاموس قرآن، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
13. ــــــــــ ، (1377). مفردات نهج البلاغه، تهران: مرکز فرهنگی نشر قبله.
14. مسعودی، عبد الهادی. (1384). روش فهم حدیث، تهران: انتشارات سمت.
15. نیل ساز، نصرت و محمد کاظم رحمان ستایش و محمد مجید شیخ بهایی. (1389). مخاطب شناسی و نقش آن در فهم روایات اهل بیت، تهران: دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی.