بازاندیشی در اعتبار حکمت نخست نهج البلاغه

نوع مقاله : نشریه حدیث و اندیشه

نویسندگان

1 گروه علوم قرآن و حدیث

2 مدرس حوزه و دانشگاه

3 دانشگاه علوم پزشکی تهران- معاون نهاد مقام معظم رهبری

چکیده

نهج‌البلاغه گلچینی از احادیث منسوب به امام‌علی(ع) است که سید رضی آن را به رشتة تحریر درآورده است. او در این کتاب از ذکر سند احادیث اجتناب کرده است و از همین رو گاه در صحت صدور احادیث موجود در نهج البلاغه شبهاتی مطرح شده است. طرح این شبهات محققان را برآن داشته که با نگارش مستدرکات، مصادر احادیث موجود در نهج‌البلاغه را معرفی کنند و احادیث آن را از مرسل بودن خارج کنند. حکمت نخست نهج‌البلاغه، یعنی عبارت «کُنْ فِی الْفِتْنَةِ کَابْنِ‏ اللَّبُونِ‏ لَا ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَیُحْلَب» یکی از عبارت‌های این کتاب است که از جهت مضمون و سند مورد تردید قرار گرفته است. از همین رو در پژوهش حاضر اصالت و انتساب آن به امام‌علی(ع) از طریق سندی (وثاقتی) و علو مضمون (وثوقی) اثبات شده است و در ضمن محتوای آن با سایر آموزه‌های اصیل دینی مقایسه شده تا صحت مضمون آن روشن شود .

کلیدواژه‌ها