دکتری کلام و فلسفه اسلامی و عضو هیأت علمی مؤسسه حکمت و فلسفه ایران
چکیده
این پژوهش با رجوع به منابع روایی در صدد تبیین نسبت بدن با احکام دینی است. با مراجعه به این منابع روشن میشود که ساحت جسمی انسان در جهتگیری احکام دینی نقشی اساسی دارد و این موضوع در شکلگیری ایمان، استطاعت، احکام فقهی، حرمت و حلّیّت تکالیف دینی، احکام مربوط به مؤنّث و مذکّر و احکام ناشی از طهارت روح، نقش ایفا میکند. بر این اساس از ارتباط بدن با امور اعتقادی تا پیوند با تکالیف جوارحی، حاکی از ابعاد گسترده پیوند ساحت جسمی انسان با آموزههای دینی است. این تحقیق به روش کتابخانهای، به تحلیل دادههای دینی در حوزه مرتبط با بدن میپردازد. هدف این تحقیق تبیین نقش بدن، در جهتگیری احکام دینی است. این موضوع دارای دلالتهایی در تربیت است. در احکام دینی، ساحت جسمی نقش اساسی در انجام فعالیّتهای دیندارانه دارد. از این رو، دین با وضع یکسری احکام و دستورات مرتبط با بدن، زمینه کمال و سعادت انسان را فراهم میآورد.