1
دانشآموخته سطح دو حوزه علمیه قم؛ دانشآموخته کارشناسی ارشد دانشگاه قرآن و حدیث
2
دانشجوی دکتری دانشگاه قرآن و حدیث؛ دانشآموخته سطح سه حوزه علمیه قم
چکیده
مسأله «استمناء» در ابواب مختلف فقهی، بررسی شده است. غالب فقهای شیعه، استمناء را به هر نحوى حرام، بلکه از گناهان کبیره دانستهاند و برای عامل آن، تعزیر برشمردهاند. با توجّه به مبتلیبه بودن آن در جامعه، به ویژه جوانان، همچنین نیاز به پژوهشهای حدیثی و فقهی بیشتر و جدید دراینباره، ضروری است اسناد روایات مرتبط با این موضوع از جهات گوناگون، بازپژوهی شوند. در این میان به نظر میرسد که پیش از جرح و تعدیل رجالی راویان احادیث مرتبط و نیز پژوهش و بررسی شکلیِ اسناد روایاتِ شیعی، لازم است مشخص شود که «اسناد روایات درباره خودارضایی چه تعداد و از لحاظ شکلی (ساختار اِسناد و طبقات راویان) دارای چه وضعیّتی هستند؟». با بررسیهای به عمل آمده سیزده روایت پیرامون استمناء یافت شد که احتمالاً تمامی آنها از دو کتاب احمد بن محمد بن خالد برقی و محمد بن احمد اشعری قمی نقل و در طبقات بعدی نشر یافتهاند. البته اسناد روایات استمناء و منابع آنها، از لحاظ وضعیّت شکلی، مشکلات و ابهاماتی نیز دارند.